Książki Bukowskiego zawsze były dla mnie swoistym pamiętnikiem menela. Każda z nich to ciąg przygód pełen pijackich wyczynów, wulgarnego seksu, hazardu i problemów z pracą. Napisane prostym, lapidarnym stylem mają jednak swój urok choć trudno ich nie kończyć z uczuciem obrzydzenia.
O odmienności Szmiry najlepiej świadczy plejada bohaterów:
- Nick Belane - prywatny detektyw z Hollywood, zawsze zadłużony, hazardzista, erotoman, lubi sobie zdrowo wypić
- Pani Śmierć - super laska, klientka Nicka Belane
- Barton, klient szuka Czerwonego Wróbla
- Al Ed Dupek - klient podejrzewa żonę Cindy o zdradę
- Celine - pisarz którego szuka Pani Śmierć
- Grovers - klient prześladuje go przybyszka z kosmosu
- Jeannie Nitro - kosmitka werbuje Nicka
- Henry Sanderson - typ spod ciemnej gwiazdy. Zamiast Czerwonego wróbla dostarcza Nickowi Kanarka
Szmira jest powieścią detektywistyczną w której elementy świata rzeczywistego łączą się z elementami fantastycznymi, a główny nurt akcji koncentruje się wokół perypetii głównego bohatera. Nick Belane ma nieustanne problemy finansowe, bardzo duże pije, gra na wyścigach. W przeszłości miał trzy żony ale aktualnie jest samotny. Większość problemów rozwiązuje siłowo, jest agresywny i zdecydowany, potrafi sobie poradzić w trudnych sytuacjach. Rozwiązuje kolejne sprawy, a raczej daje się nieść fali wydarzeń wplątując się w coraz większe kłopoty.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz